Burano
Zbliżając 
się do Burano, dostrzegasz kolorowe ściany domków i im jesteś bliżej, tym bardziej zaskakuje jak intensywne barwy mają te domy. Granat, wszelakie brązy, czerwień, niebieski, pomarańczowy, żółty, różowy - domek Barbie? Do tego dochodzi przy ładnej pogodzie intensywny błękit nieba. W oddali majaczą nad wodą domy, a właściwie głównie wieże Wenecji.
Dojazd
Dotarcie najwygodniej stateczkiem płynącym po lagunie (vaporetto linia LN). Pływają dość często (co pół godziny, późny wieczór co godzina) i są niedrogie.
Historia
Burano, 
znajdujące się bardzo blisko Torcello i ok. 7 km od Wenecji, zamieszkiwali Rzymianie, a następnie od VI w. uciekinierzy ze stałego lądu, z miasta Altino. Wyspę ochrzcili nazwą jednej z bram swego miasta. Przez wieki żyli tu biedni rybacy i rolnicy.
W XVI w. nastąpił rozkwit wyspy, kiedy to wspaniałe wyroby koronkarskie zdobyły rozgłos w Europie. Niestety w XVIII w. nastąpił upadek tej branży. Ostatnio usiłuje się powrócić do rzemiosła, ale ręczny wyrób koronek jest czasochłonny i przez to drogi.
Co ciekawego można zobaczyć
Wyspa ciągle wygląda jak mała osada rybacka, pełno tu łódek w kanałach, ale widać, że obecnie mieszkańcy głównie żyją z turystyki. 
Charakterystyczne są dla Burano prócz barwnych domów, także wyroby z koronek.
Stare kobiety ciągle je wyrabiają, jest tu nawet szkoła koronkarstwa przy muzeum Museo del Merletto. Niektóre wyroby robią niesamowite wrażenie swoją urodą, misternym wykonaniem. Aczkolwiek sądzę, że te pamiątki, które ewentualnie kupicie będą raczej Made in China...
Malowanie domów wyróżniającymi kolorami pozwalało łatwiej określić prywatną własność, poza tym rybacy na wodach laguny z daleka mogli dostrzec swój dom wśród wielu innych.
W naszej opinii Burano jest ładniejsze niż Murano.