Murano
Murano - wyspa laguny weneckiej, jest większa od Burano i znajduje się nieco ponad 1 km od Wenecji, skąd łatwo dostać się tu drogą wodną.
Dojazd
Najwygodniej dotrzeć stateczkiem płynącym po lagunie (tramwaj wodny - vaporetto). Pływają dość często i są niedrogie.
Historia
Murano zamieszkiwana była przez Rzymian, potem w wyniku najazdów na północne Włochy pojawili się w VI w. uchodźcy ze stałego lądu, z 
Altino i Oderzo. Ludność żyła z rybołówstwa, produkcji soli, a później także z handlu. Od XI w. Murano zaczęło podupadać, kiedy mieszkańcy rozpoczęli przesiedlanie się na Dorsoduro (Wenecja). Wyspa miała swój własny rząd, ale od XIII w. znajdowała się już pod panowaniem pobliskiej Wenecji.
Przeniesiono tu w 1291 r. produkcję szkła z Wenecji, aby uchronić ją przed pożarem. Wtedy Wenecja była miastem głównie drewnianym. Od XIV w. słynie Murano w całej Europie z produkcji szkła, luster, wyrobów, jak koraliki szklane o misternym wykończeniu (kształty, wzorki, barwienie) w technologii lampowej (szkło lampowe). Pręty lub rurki z przezroczystego bądź barwionego szkła topiono lampą olejową (później palnikiem gazowym) i wykańczano odpowiednim dmuchaniem i formowaniem. Przy czym, w odróżnieniu od produkcji szkła dmuchanego nie używa się tu dmuchawy.
Na Murano wynaleziono szkło awenturynowe (z miedzianymi wtrąceniami) oraz wiele innych sposobów produkcji unikalnych (jak na owe czasy) typów szkła. Rzemiosło rozwinęło się w produkcję wszelakich ozdób, przycisków do papieru, figurek, wspaniałych naczyń, żyrandoli etc.
Co ciekawego można zobaczyć
Wiele przykładów 
tej sztuki (bo to już chyba nie jest tylko rzemiosło) można podziwiać w muzeum szkła - Museo Vetrario na Murano (w Palazzo Giustinian, przy Fondamenta Giustinian 8), które polecam uwadze. Otwarte 10:00-17:00 (latem) oprócz środy i świąt, wstęp płatny 4 €.
Przy tej samej ulicy, nieco dalej znajduje się Basilica di Santa Maria e Donato zbudowana w XII w. na miejscu świątyni z VII w.
Pomimo spadku zainteresowania artystycznymi wyrobami szklanymi w XVIII w., ciągle funkcjonuje na Murano sporo warsztatów kontynuujących dawne tradycje.
W pewnym momencie rozwoju wyspy w XV w. osiedlali się tu także bogaci Wenecjanie, ale nie trwało to długo i Murano nie jest tak ciekawa i bogata jak Wenecja, nie jest także tak barwna jak Burano...
Dla zainteresowanych, strona opisująca szkło weneckie po angielsku.