Lukka (wł. Lucca)

Lukka to stare toskańskie miasto położone wśród wzgórz, nad rzeką Serchio, niedaleko Pizy (niecałe 20 km na północny-wschód). Jest stolicą prowincji Lucca. Znane m.in. z renesansowych murów obronnych otaczających centrum.

Tereny te zamieszkiwali niegdyś Ligurowie, potem Etruskowie, którzy założyli miasto. Lukka stała się kolonią rzymską w 180 r. p.n.e. Po 476 r. znajdowało się we władaniu Gotów, Bizancjum, Longobardów.

Longobardzcy książęta Toskanii tutaj mieli swoją siedzibę. Lukka była głównym miastem Toskanii w IX i X w. W końcu wieku X zaczęła tracić na znaczeniu na rzecz Florencji, która została stolicą Toskanii. W 1118 r. Lukka otrzymała kartę wolności, były to przywileje głównie ekonomiczne. Wkrótce potem utworzono tu lokalną władzę.

Jako republika była drugim największym państwem-miastem po Wenecji, także drugą pod względem stażu republiką. Poza krótkimi momentami obcej władzy, miasto zachowało swoją niezależność aż do 1799 r., kiedy opanował je Napoleon.

Po Kongresie Wiedeńskim w 1815 r. trafiła pod panowanie hiszpańskich Bourbonów (Bourbon-Parma) jako księstwo, by w 1847 r. zostać scedowaną na rzecz Wielkiego Księstwa Toskanii. W 1860 r. stała się częścią Królestwa Włoch.

Starówka Lukki jest ładna, spokojna, zamknięta w owalu starych umocnień. Zaskakująco owalny jest plac Piazza dell Amfiteatro (bliżej północnych murów), który odziedziczył kształt po rzymskim amfiteatrze, który kiedyś się tu wznosił.

Interaktywna mapa (widok satelitarny) spozycjonowana na centrum Lukki.

Symbolem miasta jest chyba katedra, czyli Duomo San Martino ze stojącą obok wieżą w części dolnej wykonaną z brązowego marmuru, a w części górnej z białego. Znajduje się na Piazza San Martino, bliżej południowych murów. Budowana w stylu romańsko-pizańskim w XI w., rozwijana i przebudowywana aż po XIII-XIV wiek w stylu gotyckim, bogato zdobiona ma piękną rzeźbioną fasadę z ciemnego i jasnego marmuru, z charakterystycznymi pasami. Kolumnada przykuwa uwagę, jako że kolumny są różne, niektóre wzory powtarzają się w rzędzie - niektóre nie.

W środku starówki, nieco na zachód, na Piazza San Michele, znajduje się bardzo charakterystyczny kościół San Michele in Foro. Jego budowę rozpoczęto w 1143 r. Tak, jak katedra ma charakterystyczny fronton z kolumnadami, aczkolwiek San Michele in Foro ma ich 4 poziomy i wydaje się, że poszczególne elementy są jeszcze bardziej zróżnicowane, a fasada jest jeszcze piękniejsza.

Spotkacie się w okolicy Lukki z reklamą Parku Pinokia, to swoisty park rozrywki dla dzieci. Znajduje się na północ od Lukki. Jest przereklamowany, atrakcje raczej skromne i dla małych dzieci. Taka metaloplastyka wśród bambusów. Najciekawsze były chyba zarośla bambusowe... Tam akurat nie warto jechać.

Z Lukki blisko jest do Pizy, a i łatwo da się dojechać do Florencji.